Wspólne opowiadanie forumowe ^^

Ojjj, tak. Very Happy

coraz ciekawiej się robi, pisz Kasiu, pisz!!
Mega weny!! Very Happy

Severus i Sakura

Severus nadal wpatrywał się w zamknięte drzwi. Podszedł wzburzony do barku, nalał sobie Ognistej Whisky i usiadł na sofie.

Co ona sobie myślała, zwracając się do mnie po imieniu?
Nie, nie, nie… Co ja sobie myślałem proponując jej to?
Definitywnie przekroczyłem pewną granicę uczennica – nauczyciel.
Muszę z tym jak najszybciej skończyć. Zapomnieć o tym i zachowywać się jakby tego nie było.

***

Sakura podążała zimnymi korytarzami do Pokoju Wspólnego Ślizgonów.

- Baka!* To twój nauczyciel – karciła się pod nosem, rozglądając się czy nikt koło niej nie idzie – Nie powinnam się w ogóle zgadzać na tą kolację i powinnam pić jak człowiek, a nie się oblewać! Powinnam o tym teraz zapomnieć!
Ale pewnie nie będę potrafiła – dodała w myślach.

Gdy znalazła się w pomieszczeniu zauważyła na sofie śpiącą Dubis. Podeszła do niej i dotknęła lekko jej ramienia:
- Meg?

Rissa, Narcyza, Lucjusz i Draco

- Śmierciożercą?
- Tak… I jest bardzo cenny dla Czarnego Pana… - zaczęła szeptać nad głową Rissy.
- Cenny… - powtórzyła Black – Ale… skąd ty to wszystko wiesz…? Czy ty też jeste….
Narcyza przerwała jej nagle:
- Rissa. To nie rozmowa na teraz. Za dużo osób. Umówmy się, że jak będziesz w Hogsmade to tam się spotkamy i porozmawiamy. Dobrze? – spojrzała z nadzieją na Rissę.
Panna Black chwilę się zastanowiła i po chwili skinęła na potwierdzenie głową.
Narcyza wstała bo zauważyła, że w korytarzu pojawił się jej mąż wraz z synem. Lucjusz przywitał się z żoną pocałunkiem i spojrzał krzywo na Rissę. Matka Dracona zmierzyła męża, krótkim spojrzeniem i rzekła:
- Właśnie rozmawiałam z Irssą na temat jej matki. I tak sobie myślę… może przy najbliższych feriach mogłabyś do nas przyjechać ? – spojrzała na zdziwioną Black.
- Wiesz… Nie chcę wam robić kłopotu.
- Ale to żaden kłopot. Prawda Lucjuszu? – spojrzała na męża, ale on nie zdążył odpowiedzieć bo odezwał się Draco.
- Po co ona ma do nas przyjeżdżać?
- Draco… To jest twoja daleka kuzynka. Jej matka to była moja kuzynka.
Syn Malfoyów popatrzył chwilę na pannę Black i zamilkł.

Pokój Wspólny Ślizgonów

Meg obudziła się i spojrzała na Hanuro, która stała nad nią z nieciekawym wyrazem na twarzy. Meg usiadła prosto na sofie, po niej Sakura uczyniła to samo. Japonka wpatrywała się w przestrzeń przed siebie nawet się nie odzywając. Panna Dubis zamartwiła się widokiem przyjaciółki.
- Sakuro… Co się stało?

*idiotka

Przepraszam, że krótkie, ale same wiecie... Złośliwość rzeczy martwych nie zna granic.

Weny Carlie Very Happy

Spokojnie, rozumiemy xD

mam nadzieję, że Draco polubi Rissę..to Lucjusz mam jej "nie lubić".
Podoba mi się xD

czekam na te ferie, jak bd u nich!

Rozumiemy!
Dobry rozdział. Zastanawiam się czy Sakura powie o wszystkim Meg...

Weny Carlie!

To już zależy od Carlie Wink

O zapomniałam !

Weny Carlie!
Wybaczcie moje roztargnienie, ale myślę cały dzień o jednym!

No, no... Sev i Hanuro wrzeszczący sami na siebie... Ciekawy motyw... Smile

A jakby tak im zrobić małą... hmm... Taaaaak, to dobry pomysł. Very Happy

Ojjj, wyczekiwana chwila... Very Happy

Moja kolej. Very Happy

Teraz bd siedzieć i spisywać co ważniejsze fakty, żeby czegoś nie poplątać. Very Happy

I mam nadzieję ze Was nie zawiodę. Jutro coś wrzucę. Very Happy

Mam całą noc na pisanie Very Happy

Ok...pisz, pisz...bo nie mogę się doczekać mojej kolejki !

To, co bedzie napisane kursywą to są ich myśli. Nie chce mi się za każdym razem pisać pomyślała, pomyślał. Very Happy

ENJOY!!!

P.S. Mam nadzieję, że to Was nie zawiedzie...

Meg i Sakura
Hanuro przyklęknęła obok sofy
-Tak w zasadzie... to nic się nie stało...- odpowiedziała Hanuro.
-Saki... Masz taką dziwną minę. Na pewno nie chcesz pogadać? - dociekała Meg
-Nie. To znaczy chcę, ale nie mogę... Sama muszę to sobie poukładać, to strasznie trudne. I trochę głupie. Coś jest, ale w zasadzie tego nie ma, bo ze względu na niesprzyjające okoliczności to COŚ nie ma prawa bytu, ale te same niesprzyjające okoliczności powołały to COŚ do życia. Sama widzisz, że to bez sensu. Jak nazwać coś, czego nie ma, a jest?
-Uczuciem, Saki. Ja bym to nazwała uczuciem. I widziałam cię ze Snape'm. Zresztą – wszyscy widzieli.
Hanuro zatkało, ale po chwili zerwała się na równe nogi.
-Zamknij się, Dubis! - krzyknęła, czerwona z wściekłości – Nie masz pojęcia o niczym, a kłapiesz dziobem! Uczucie, też coś! Do Gryffindoru się przenieś, oni są tam cholernie uczuciowi!!!
-Sakura, ja tylko.... - nie dane było jej dokończyć, w pokoju nie wiadomo skąd zjawił się Draco
-Meg, możemy porozmawiać? Proszę, to pilne.
-Zostawię as samych – Sakura obróciła się na pięcie i pobiegła do dormitorium. Meg i Draco patrzyli za nią, dopóki nie zniknęła z pola widzenia.
-Meg, tak bardzo chciałem z tobą porozmawiać...

Carlisle
W końcu matka postanowiła przejść na emeryturę, a ja mogłem objąć jej stanowisko – pysznie! Leczenie złamań i skutków niewłaściwego użycia czarów przez te durne dzieciaki to nic wielkiego, jestem w tym dobry... Będę miał mnóstwo możliwości na zwiedzenie najciemniejszych zakątków Hogwartu... A ten głupi Dumb nawet się nie zorientuje, co się szykuje pod jego bokiem...

Lucjusz i Narcyza – Malfoy Manor

-Czy ty naprawdę musisz wtajemniczać tą małą we WSZYSTKO? OD RAZU? Narcyzo, a może ona wcale nie jest po naszej stronie? Przyszło Ci to do głowy? - Lucjusz Malfoy krążył niespokojnie po sypialni, wyładowując irytację na żonie.
-Lucjuszu, jestm pewna, że ona jest nasza. Proszę cię. Czuję to... Ona jest dokładnie taka, jaka ja byłam kiedyś. - bezskutecznie próbowała przekonać męża Narcyza – Pamiętasz?
-Jeszcze jej podaj numer mojego buta! I powiedz, z czego mam różdżkę. Gratuluję, Cyziu. Naiwności – Kpił Malfoy, nadal niespokojnie przechadzając się po pokoju
-Robisz się bezczelny – zirytowała się Narcyza – Mam ci przypomnieć jak twój drogi przyjaciel, któremu tak ufałeś, Yaxley, jakimś CUDEM dostał się do NASZEJ sypialni i ukradł MOJE biustonosze? Ktoś mu zdradził zaklęcie otwierające, a skoro ja tego nie zrobiłam, pozostaje jedno wyjście – na twarz Lucjusza zaczął wpełzać ironiczny uśmiech, który w innych sytuacjach Narcyza kochała, ale teraz tylko pogłębił jej irytację – A czy ty zdradzając mu zaklęcie pomyślałeś co by się stało gdyby znalazł diadem Rave...
-Kobieto... - przerwał jej Malfoy – Zamknij się.
-JAK ŚMIE... - nie dokończyła, bo Lucjusz przyciągnął ją do siebie i pocałował namiętnie, po czym wziął na ręce i zaniósł do łóżka
- Skończymy kłócić się później – uśmiechnął się i pocałował żonę.

Akcja z biustonoszami najlepsza Very Happy

Rissa
Rissa przechadzała się samotnie po błoniach, próbując sobie wszystko poukładać.
Dlaczego oni tak gardzą jej ojcem? Po pokochał mamę i ją zabrał? Bez sensu. A może się go bali? Jest to jakaś teoria... Cała nadzieja w Narcyzie, że wszystko wyjaśni – od początku do końca. Pomyślała o Lucjuszu. Przystojny. Wpływowy. Zimny jak lód. Może nawet bardziej, kto wie. Jedno było pewne – nie znosił jej, Irisy. Nie ubolewała nad tym, bo i ona nie pałała do niego szczególną sympatią, choć z bólem musiała przyznać, że coś w nim przyciągało...
Nagle z rozmyślan wyrwał ją głos:
-Czas poszukać anioła, który odmieni moje przeznaczenie. W tym świecie ona nigdy nie będzie moja. Jak wytłumaczyć, że te sny są ponad życie? Sny o byciu razem. Zawsze. Nie rozumiem tych myśli, chcę je zmienić. Jedyne co mi pozostało to łzy... Łzy pełne ognia...
O, jasna, cholera! Wycofać się, wycofać się, wycofać się, CZYM PRĘDZEJ SIĘ WYCOFAĆ!- pomyślała Irisa, kiedy zobaczyła mężczyznę opartego o drzewo i patrzącego w niebo. Widocznie nie zdawał sobie sprawy, że ma towarzystwo. Jeśli zorientuje się, że tu jestem... po cichutku Black odwróciła się i czym prędzej ruszyła w stronę drzwi wejściowych zostawiając Snape'a samego.